Ta 12 , przedostatnia kolejka obfitowała w ciekawe pojedynki. Z uwagi jednak na poprzedni rok i osiągnięcia drużyn, nasz pojedynek z Jakubem wysuwał się na czoło jeśli chodzi o atrakcyjność meczu.



Według wcześniejszych zapowiedzi Jakubów miało być mało na pojedynku z nami. Okazało się to najwyraźniej zasłoną dymną gdyż na spotkaniu stawili się prawie w komplecie. Co innego my – nas z trudem udało się uzbierać 7. Początek meczu to wyrównana gra z obu stron – my nie chcieliśmy forsować tempa żeby oszczędzać siły, a z kolei Jakub nie miał pomysłu na rozmontowanie naszych zasieków obronnych. Worek z bramkami otworzył się w 10 minucie. Po zagraniu z autu przez „Oleja” na drugi słupek, piłka nadspodziewanie łatwo trafia do „Walusia”, a ten nie miał problemu z ulokowaniem jej w siatce.


Nasza radość nie trwała jednak długo. Tuż po wznowieniu gry „Kroki” na lewym skrzydle zostawia rywalowi zbyt dużo miejsca, dzięki temu ten oddaje strzał po długim słupku i doprowadza do remisu. Nas to jednak nie podłamuje i wkrótce kopiujemy pierwszą akcję bramkową. Tym razem w roli wyrzucającego z autu jest „Cewa”, ale wykańcza znów nasz najlepszy strzelec. Na nasze nieszczęście Jakub znów doprowadza do remisu. Po przekroczeniu linii środkowej „Waluś” zbyt długo czekał z doskoczeniem do nacierającego rywala. Gdy już się na to zdecydował ten oddał strzał, piłka po drodze odbiła się rykoszetem od nóg „Walusia” i wpadła do naszej siatki obok zmylonego „Domina”. Pierwsza połowa mogła zakończyć się jeszcze gorzej. W ostatniej akcji Jakub oddał strzał z dystansu, piłka znów rykoszetem odbiła się od nóg tym razem „Wafla”, ale na szczęście trafiła w słupek.


Jakub za wszelką cenę chciał przechylić szalę zwycięstwa na swoją korzyść. Po zmianie stron podwyższyli pressing, a my koncentrowaliśmy się na kontrach i często udawało nam się utrzymywać grę z dala od naszego pola karnego. I o dziwo trzeci raz w tym meczu zagraliśmy prawie identyczną akcję. Z autu na wysokości pola karnego wrzucał „Waluś”, futbolówka trafiła do „Cewy”, który pewnie umieścił ją w siatce. Jakub jednak nie dawał za wygraną i ruszył bardziej do ataku. Niestety w jednej z akcji jeden z zawodników Jakuba zdecydował się na strzał, a piłka po drodze uderzyła w rękę znajdującego się w polu karnym „Cewy”. Sędzia podyktował rzut karny. Pewnym jego egzekutorem okazał się bramkarz Jakubów, który ładnie technicznie uderzył pod poprzeczkę.


Wiedzieliśmy jednak, że jesteśmy w stanie ugrać coś więcej w tym meczu. Obrońcy tytułu postawili już wszystko na jedną kartę. Starali się nękać nas strzałami z dystansu, a czasem organizowali też akcje w naszym polu karnym. W jednej z nich piłkę z linii bramkowej wybił „Cewa”! Nam z kolei udało się postawić przysłowiową kropkę nad „i”. Wyszliśmy z kontrą i piłkę przy linii autowej otrzymał „Cewa”. Nie wiadomo po co ruszył do niego bramkarz Jakubów. „Cewa” z pierwszej piłki podał do „Wafla”, a ten z połowy oddał strzał. Bramkarz Jakubów po drodze trącił jeszcze piłkę ręką przed polem karnym, ale nie zdołał jej wybić. W sumie dobrze, że ją trącił, bo w przeciwnym razie prawdopodobnie nie wpadła by do bramki. Na dodatek golkiper rywali otrzymał za to żółty kartonik. Do końca Jakuby starały się jeszcze doprowadzić do remisu, ale my umiejętnie się broniliśmy. Tym samym dowieźliśmy zwycięstwo do końcowego gwizdka sędziego.


Nareszcie, po czterech meczach bez zwycięstwa udało nam się przełamać. Przełom nastąpił na nie byle jakim rywalu, bo na aktualnych mistrzach. Wreszcie zagraliśmy dobry mecz, choć nie ustrzegliśmy się fatalnych błędów w obronie. Zagraliśmy jednak tak, jakby aktualnie zajmowana pozycja w tabeli nie miała żadnego znaczenia. Niewiele z przodu mogli zdziałać Marcin Bienioszek i Jacek Banet. Cieszą trzy punkty bo dzięki temu nadal utrzymujemy kontakt z czołówką. Zwycięstwo ma zapewne szczególny smak dla „Domina”, któremu udało się pokonać niedawnych kolegów z drużyny.